بارها شنیدم آیت الله بهجت رحمه الله، وقتی خطبه‌ی عقد می‌خوندند یک جمله‌ی تبرکی به زن و مرد می‌گفتند: وای بر مرد، وای بر مرد، وای بر مردی که قلب زنش رو بشکنه و وای بر زن، وای بر زن، وای بر زنی که غرور شوهرش رو بشکنه

‌.

.

.

زندگی‌‌های مشکل دار اطرافم رو که نگاه می‌کنم، به یک فرمول قطعی می‌رسم: غالب مردان این زندگی‌ها، قلب زنشون رو له می‌کنند، غالب زن‌ها، غرور شوهرشون رو!