نمی دانم چرا دقیقن روزهایی که دیگر بهش فکر نمی کنم شب به خوابم می آید

بدون این که حرفی بزنیم

مدام با نگاه و اشاره خواهش می کند که ببخشمش

و من سنگدل ترین آدم دنیا هستم در خواب!

برای نمایش مطلب باید رمز عبور را وارد کنید

وقتی دنیا و آخرت هر دو ذیق اند

هر چقدر اجزای آن کمتر به نام تو خورده باشد، بهتر ...

شما را به خدا ...

بیایید آدم باشیم

امانتدار باشیم

آدمی که امانتدار نیست

شاید حتا آدم نیست ...

«لَوْ أَنزَلْنَا هَذَا الْقُرْآنَ عَلَى جَبَلٍ لَّرَأَیْتَهُ خَاشِعًا مُّتَصَدِّعًا مِّنْ خَشْیَةِ اللَّهِ وَتِلْکَ الْأَمْثَالُ نَضْرِبُهَا لِلنَّاسِ لَعَلَّهُمْ یَتَفَکَّرُونَ» حشر 21

*

استاد: «عرفا در تفسیر این آیه میگن، برای این که اسما و صفات خدا در تو تجلی پیدا کنه و خاشع و ذره ذره در برابر خدا بشی اول باید کوه بشی! باید کوه بشی تا صفات خدا بر تو نازل بشه و در تو تجلی کنه... باید کوه بشی... برای کوه شدن باید چی کار کنی؟ باید جهاد کنی، جهاد با نفس. برادرا، خواهرا جهاد نفس که میگن جهاد اکبره در واقع جهاد اوسطه، تازه وسط راهه، شما به نفستون غلبه کنید تازه می رسید به میانه ی راه...باید از ذیق دنیا و آخرت رها بشید در راه خدا. شما جه بخواید و چه نخواید از نفس رها  میشید توی آخرت ولی اونجا سخته، همینجا خودت رو از دنیا و آخرت رها کن. »

استاد: «محبت به اهل بیت (ع) و محبت به مومن کمر شیطان رو می شکنه ... ما جای این که کمر شیطان رو بشکنیم چه کار می کنیم؟ می شینیم به غیبت این مومن، اون مومن ... هر کی از ما جلو می زنه بهش حسودی می کنیم، غیبتش رو می کنیم، بدش رو میگیم. آخه چرا؟ کیه که از ما جلوتر نیست؟ کیه که از من جلوتر نیست؟ همه جلوترن ... همه جلو زدن و ما اینجا نشستیم و حسادت می کنیم. شما رو عرض نمی کنم، خودم رو میگم. شما که توفیقاتتون زیاده ولی من یه عمره دارم جنایت می کنم!»

حافظ نیست که برایش بخوانم:

«از دوستان جانی آسان توان بریدن

اما به شرط انصاف!»

اگر از من بپرسند چه تصوری از قیافه ی اجتماعی بیست سال آینده ات داری بدون شک می گویم تصوری بسیار نزدیک به یونس شکرخواه! یک بار بیشتر ندیدم اش و سرجمع نیم ساعت بیشتر حرف هایش را نشنیده ام اما در همین نیم ساعت تصمیم گرفتم بیست سال دیگر به جایی رسیده باشم که بدانم در یک گفتگوی ساده باید دقیقن چه کلمات و عبارات و جملاتی را به کار برد که در ذهن و دل و جان مخاطب احساس امنیت و آرامش از این گفتگو جا بگیرد. دوست دارم بیست سال دیگر روح بلند و دل بزرگی داشته باشم که ثمره اش بشود درست و به جا و به اندازه صحبت کردن، بشود حرف های خوب را به بهترین شکل زدن.

عقیده ای در علوم اجتماعی وجود دارد که می گوید آرمانشهر جایی است که بشر به آن نمی رسد، مگر با ریختن خون های بسیار و صرف هزینه های فراوان و نتیجه می گیرد که با این وصف نمی توان به آن رسید.
من برای تحقق آرمانشهرم، جز جان خودم و اندکی پافشاری و مقداری استقامت داشته ای ندارم و معتقدم که با این وصف به آن خواهم رسید!

استاد می گفت خدا حضرت یونس را در شکم ماهی، تنها یک آن به حال خود رها کرد

تنها یک آن!

و می گفت اگر بیشتر از این یک آن به حال خود رهایش می کرد یونس کافر می شد

*

خدایا می شود عاجزانه ازت بخواهم که مرا به حال خودم رها نکنی؟ نه یک آن و نه کمتر و نه بیشتر از یک آن

منی که خاک پای چهارپایی که نوکر یونس صاحب آن است هم نیستم ...

*ذکر یونسیه : لااله الا انت سبجانک انی کنت من الظالمین