استاد می‌گفت: «اگر به جای چهار هزار و هفتصد آدم، چهار هزار و هفتصد ماهی از آب بیرون افتاده بودند، دنیای بی‌درد امروز فضای مجازی رو پر می‌کرد که آآآآی مردم بیاید به داد برسید.»
۹ مهر ۹۴
نظرات (۱)
امان از بی وجدانی...
اگه این اتفاق تو ایران رخ می داد تا حالا بمباران شده بودیم...
خود خدا جواب شون رو بده...
آه هیچ مظلومی بی اثر نیست. دیدم که میگم.
:)
«بعد از این نام من و گوشه‌ی گمنامی‌ها
که غریبان جهان شهره‌ی آفاق ترند»
که غریبان جهان شهره‌ی آفاق ترند»
موضوعات
کربلا ای کاش مسافرت بودم (۱۳)
یادداشت‌های یک زن خانه‌دار (۱۴)
چوپان معاصرطور (۱۵)
ما اینجوری دیدیم (۱۲۲)
اتفاق خودش نمی‌افتد (۷۸)
رج به رج (۱۳)
هنگامه‌ی تب (۳۸)
مداد سفید (۵۰)
خنده ی گشاد (۱۱)
اونی که برام قله ست (۱۶)
اینجور وقتا (۵۷)
مداد سرخ (۱۷)
دیالوگ‌های ماندگار (۴)
تا پخته شود خامی (۱۴)
من ریحانه‌ام (۱۱)
نامه های جمعه (۲)
برکه ی کاشی (۱۲)
کلاس طلیعه (۸)
با توام (۱۲)
پیوند ها
لابلای گل های پیراهنش
یک ذهن مُشَبَّک
نیوفولدر
پرانه ام
سلام