مولای غدیری ما :)

می‌گویند در روز غدیر، پیامبر (صل الله علیه و آله و سلم) موقع بیان جمله‌ی «هر که من مولای اویم زین پس این علی مولای اوست»، حضرت امیر(ع) را طوری روی دست می‌گیرند که و بالا می‌برند که از زمین جدا می‌شوند و  برای اولین بار سفیدی بدن آن حضرت را مردم می‌بینند.*
شما هم مثل من عمق شوق پیامبر(صل الله علیه و آله و سلم) را احساس می‌کنید؟ گویی می‌خواسته معشوق را روی دست به همه‌ی دنیا نشان دهد!

+عیدتان مبارک! خدا به همه‌ی مسلمانان دنیا شادیِ واقعی نصیب کند ... آمین.

*به نقل از کتاب اسرار غدیر، نوشته محمد باقر انصاری
۱ لایک
ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
«بعد از این نام من و گوشه‌ی گمنامی‌ها
که غریبان جهان شهره‌ی آفاق‌ ترند»
موضوعات
کربلا ای کاش مسافرت بودم (۱۳)
یادداشت‌های یک زن خانه‌دار (۱۴)
چوپان معاصرطور (۱۵)
ما اینجوری دیدیم (۱۲۲)
اتفاق خودش نمی‌افتد (۷۸)
رج به رج (۱۳)
هنگامه‌ی تب (۳۸)
مداد سفید (۵۰)
خنده ی گشاد (۱۱)
اونی که برام قله ست (۱۶)
اینجور وقتا (۵۷)
مداد سرخ (۱۷)
دیالوگ‌های ماندگار (۴)
تا پخته شود خامی (۱۴)
من ریحانه‌ام (۱۱)
نامه های جمعه (۲)
برکه ی کاشی (۱۲)
کلاس طلیعه (۸)
با توام (۱۲)
پیوند ها
لابلای گل های پیراهنش
یک ذهن مُشَبَّک
نیوفولدر
پرانه ام
سلام
طراح قالب : عرفـــ ـــان قدرت گرفته از بلاگ بیان