چیزی نمی‌فهمیم
از دلِ عاشقان واقعی
فهم ما از تمامِ آن «آه» است
آه؛
تنها کلمه‌ای که دلتنگی را به تمام زبان‌های زنده‌ی دنیا ترجمه می‌کند
۱۴ مهر ۹۴
نظرات (۲)
و تازه بعد از درک عشق باید گفت:
می گفتم عشق و می ندانستم چیست
می گفتم یار و می ندانستم کیست
گر یار اینست چون توان بی او بود؟
ور عشق اینست چون توان بی او زیست
می گفتم عشق و می ندانستم چیست
می گفتم یار و می ندانستم کیست
گر یار اینست چون توان بی او بود؟
ور عشق اینست چون توان بی او زیست
دم شاعرش گرم :)
«بعد از این نام من و گوشه‌ی گمنامی‌ها
که غریبان جهان شهره‌ی آفاق ترند»
که غریبان جهان شهره‌ی آفاق ترند»
موضوعات
کربلا ای کاش مسافرت بودم (۱۳)
یادداشت‌های یک زن خانه‌دار (۱۴)
چوپان معاصرطور (۱۵)
ما اینجوری دیدیم (۱۲۲)
اتفاق خودش نمی‌افتد (۷۸)
رج به رج (۱۳)
هنگامه‌ی تب (۳۸)
مداد سفید (۵۰)
خنده ی گشاد (۱۱)
اونی که برام قله ست (۱۶)
اینجور وقتا (۵۷)
مداد سرخ (۱۷)
دیالوگ‌های ماندگار (۴)
تا پخته شود خامی (۱۴)
من ریحانه‌ام (۱۱)
نامه های جمعه (۲)
برکه ی کاشی (۱۲)
کلاس طلیعه (۸)
با توام (۱۲)
پیوند ها
لابلای گل های پیراهنش
یک ذهن مُشَبَّک
نیوفولدر
پرانه ام
سلام