می‌گفت: «انسان توی این دنیا غریبه، مبادا فراموش کنه غربتش رو... » ما، غریبیم. غریب حقیقی و شاید از این بابته که گفتن: «الدنیا سجن المومن و جنة الکافر». تا ببینیم که زندگی برای ما روی دلفریب جنت نماش رو رو کرده، یا حقیقت پست زندان بودنش رو ...

چه طفلکی اند آدم‌هایی که می‌دوند، عرق می‌ریزند، جهد می‌کنند برای بهشت کردن زندگی. چه کار بیهوده‌ای! چه کار عبثی! کاش بیدار بشیم. کاش برامون جنت نباشه این دنیا ...