توی خونهای که همسر/ مادر خونه منبع آرامش که نبود هیچ، خونهی امن و امان رو کرد جهنمی که محل تنش و فرسایشه، اعضای اون خونه اگر تبهکار و جانی و دزد و قاتل شدند، بهشون خرده نگیرید.
پ.ن: بله میدونم و متوجهم که هر کی اختیار داره و خیلی از علما و بزرگان، زنهای تلخی داشتند اما در نظر بگیرید که این ماجرا قشنگ صفر و صدیه، از اون طرف بزرگانی داریم که اگر همسران پایه و همراه و باعرضهای نداشتند، هیچی نمیشدند. جون سالم به در نمیشه برد از تبعات این اجتماع کوچک، مگر خیلی انسان خفن و خودساختهای باشی.
پ.ن دوم: اگر قبلا نمیدونستم یا شک داشتم، الان دیگه مطمئنم ریشهی اصلاحات توی خونه، زنه. یه موجود پر قدرت و اثرگذار، چه سعید باشه چه شقی.