چه حسی بهتون دست میده

وقتی نصفه شب از خواب بلند بشید که پروژه‌ی فردا رو تکمیل کنید

و لپ تاپتون طی یک عملیات انتحاری روشن نشدن رو به همراهی با شما ترجیح بده؟