داشتم کتاب «قاف» را می‌خواندم-که الحق و الانصاف بی‌نظیرترین کتابی است که تا به امروز خوانده‌ام-. رسیدم به قسمتی که وصف روز خاصی از زندگانی پیامبر(ص) را می‌کند؛ روزی -غیر ازغدیر- که توصیه کردند همه بیرون بیایند و دو به دو با برادران دینی عقد اخوت بخوانند و خود نیز با علی(ع) عقد اخوت خواندند. دلم شکست و از یاداوری تلخ‌ترین روزهای زندگی‌ام، سخت گریستم. بلافاصله صدایی از تلویزیون گفت: «هم‌نشین خوب بهتر از تنهایی و تنهایی بهتر از هم‌نشین بد است. پیامبر اکرم ^{صلوات الله علیه و آله}» یک الحمد لله غلیظ گفتم و بقیه‌ی کتاب را با حال بهتری خواندم.

+خدایا به ما، هم‌نشین مومن و صادق و صالح بدهد ان شا الله؛ هم‌نشین‌هایی که دلخوشی دنیا و چراغ راه آخرت باشند و بشوند. آمین.