دل :: طفل کبیر

«پوریا عالمی»طور

نصف قهرهایی که با تو کردم

دود شدند

و قبل از این که بفهمی

نابود شدند

باید از «زلزله»متشکر باشی

که فکرش هم دلم را به لرزه می‌اندازد

از این که بمیرم و دوستت نداشته باشم

طفل کبیر ۰ نظر ۲ لایک ۲۳ مرداد ۹۴

کنه وجود قلم آنجا درک می شود

که احساسات بشری دارد از مغز و دل آدم می جوشد!

خشم، شعف، عشق، شوق، نفرت، انتظار

از یک جایی ببعد باید نوشته شوند تا دل آرام بگیرد.

از آن وقت هاست که دلم می خواهد آنقدر بنویسم تا بمیرم!

طفل کبیر ۱ نظر ۰ لایک ۱۹ مرداد ۹۴

«بعد از این نام من و گوشه‌ی گمنامی‌ها
که غریبان جهان شهره‌ی آفاق‌ ترند»

موضوعات

پیوند ها