می‌ایستی
رو به قبله
دلت را جمع می‌کنی
«دو رکعت نماز عصر می‌خوانم»
-به عادت چند روز-
قبل الله اکبر٬ مکث می‌کنی
دو رکعت؟
آه
اینجا که دیگر «مشهد» نیست ...
۱۳ دی ۹۴
نظرات (۲)
امان از عادت
بعضی عادت ها خوبند
از لحاظ این که به تو یاداوری می‌کنند کجا بوده ای و کجایی
آدم نباید یادش برود قول و قرارش در جاهای خوب را!
۱۳ دی ۱۹:۳۱
ماه پیشانو
دلم میخواد تا مدت ها اونجا زندگی کنم....
جسمم اینجا باشه ولی روح اونجا....
اینجوری تحمل خیلی چیزا راحتتره....
اوهوم!
همینه!
«بعد از این نام من و گوشه‌ی گمنامی‌ها
که غریبان جهان شهره‌ی آفاق ترند»
که غریبان جهان شهره‌ی آفاق ترند»
موضوعات
کربلا ای کاش مسافرت بودم (۱۳)
یادداشت‌های یک زن خانه‌دار (۱۴)
چوپان معاصرطور (۱۵)
ما اینجوری دیدیم (۱۲۲)
اتفاق خودش نمی‌افتد (۷۸)
رج به رج (۱۳)
هنگامه‌ی تب (۳۸)
مداد سفید (۵۰)
خنده ی گشاد (۱۱)
اونی که برام قله ست (۱۶)
اینجور وقتا (۵۷)
مداد سرخ (۱۷)
دیالوگ‌های ماندگار (۴)
تا پخته شود خامی (۱۴)
من ریحانه‌ام (۱۱)
نامه های جمعه (۲)
برکه ی کاشی (۱۲)
کلاس طلیعه (۸)
با توام (۱۲)
پیوند ها
لابلای گل های پیراهنش
یک ذهن مُشَبَّک
نیوفولدر
پرانه ام
سلام