ما میگوییم: خدایا فلانی پیامم را «سین» کرد اما جواب نداد!
خدا لابد میگوید: تو پیامهایت را به خودم بفرست، «سین» نشده جواب میگیری. من همینجا بین تو و قلب توأم.*
ما میگوییم: خدایا فلانی مرا دید اما سلامم را جواب نداد!
خدا لابد میگوید: خب چه اهمیتی دارد؟ به من یک سلام بده، جواب تمام سلامهای بیجوابت را خودم میدهم. من برای تو بس نیستم؟**
ما میگوییم: خدایا بندههایت تحویلم نمیگیرند، برای بزرگی ذاتی روحم و شکنندگی دلم اهمیتی قائل نیستند.
خدا لابد میگوید: خب راه را اشتباه رفتهای. من خودم اینها را آفریدهام و قرار این بوده که خیلی چیزها را خیلیهایشان نفهمند!*** بیا پیش خودم، هر چه عزت است مال توست!**** بعد میبینی که همه پرچم تسلیمشان برایت بالاست.
ما میگوییم: خدایا آخر ...
خدا لابد حرفمان را قطع میکند: گوش میدهی چه میگویم یا فقط یاد گرفتهای حرف بزنی؟
*أَنَّ اللّهَ یَحُولُ بَیْنَ الْمَرْءِ وَقَلْبِهِ ؛ ۲۴ سوره ی انفال
** ألَیس الله بِکافٍ عبده؟ ؛ ۳۶ سورهی زمر
***و اکثر الناس لایعلمون؛ ۴۰ سورهی یوسف
****من کان یرید العزه فلله العزه جمیعا؛ ۱۰ سورهی فاطر