چند ماه است که برای دیدنش این پا و آن پا میکنم. موعد کار را توی گروه یاداوری کرده. حتی دلم نمی خواهد توی تلگرام برایش پیام بفرستم و راجع به کار جدید حرفی بزنم. آدم ترسویی نیستم اما... سخت از انسانهای غیر قابل پیش بینی واهمه دارم-پیدا کرده ام-. آدمهای خوش-ناخوش. آدمهای بنا به میل خودشان خوب با دیگران یا بد. آدمهای خودخواه. آدمهایی که ذوق آدم را با فشار و تهدید کور میکنند.
.
روایتی شنیدم با این مضمون: بدترین حالت مومن این است که دیگران از او بترسند / یا از شر دست و زبان او در امان نباشند ؛ مسلمان در هیچ حالتی از این حالت نزدیکتر به کفر نیست.
خدا کند این اخلاق بد، زبان تند، رفتار بیافسار از میان همهی ما ریشهکن شود و ما جزو این دستهی بالا نباشیم ...
۱۷ بهمن ۹۵